Συνομιλία με τον Νυχτερινό Επισκέπτη, επιμ. Γ. Δουατζή, 2008, Κέδρος
Το βιβλίο αυτό είναι μια μικρή εκπλήρωση χρέους έναντι του μεγάλου ποιητή και επί δεκαετίες φίλου μου Τάσου Λειβαδίτη. Αποτελεί μικρό αφιέρωμα μνήμης για τη συμπλήρωση είκοσι χρόνων από τον θάνατό του. Φίλοι και ομότεχνοι, με παλαιότερα και πιο πρόσφατα κείμενά τους, μιλούν για τον ποιητή και το έργο του. Ανάμεσά τους ο Γιάννης Ρίτσος με το ποίημα «Στον αδελφό μου Τάσο Λειβαδίτη». Τα υπόλοιπα κείμενα υπογράφουν οι: Νικηφόρος Βρεττάκος, Γιώργος Δουατζής, Σπύρος Κατσίμης, Κώστας Κουλουφάκος, Γιώργος Μαρκόπουλος, Απόστολος Μπενάτσης, Τίτος Πατρίκιος, Μανόλης Πρατικάκης και Δημήτρης Τσαλαπάτης. Η έκδοση περιλαμβάνει επίσης χειρόγραφα, αδημοσίευτες φωτογραφίες του ποιητή και μικρό απάνθισμα από το έργο του. Μικρό απάνθισμα Ένας άνθρωπος καίγεται …η ώρα η πιο βαθιά της νύχτας …δος μου τα χέρια σου να κρατήσω τη ζωή μου. Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου …φυσάει μες απ’ τα τρύπια βρακιά των ανέργων Πάνω στα υγρά τσαλακωμένα σεντόνια μαραίνονταν το γέλιο …και σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι Συχώρα με, αγάπη μου, που ζούσα πριν να σε γνωρίσω. …μισώ τα μάτια μου που πια δεν καθρεφτίζουν το χαμόγελό σου… Kαι πες τους, σύντροφε, δε φέρνω κανένα μήνυμα. …κορίτσια φέρναν τον Απρίλη τους, τον ουρανό του γέλιου τους
ένας άνθρωπος φωτίζει την νύχτα…
που ξαναγινόμαστε άνθρωποι.
είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου
αγαπημένη μου.
φυσάει μέσα στην οργισμένη καρδιά του λαού.
των αγέννητων παιδιών.
και δεν παίρνει τίποτα ο ένας απ’ τον άλλον. Γιατί ο έρωτας
είναι ο πιο δύσκολος δρόμος να γνωριστούν.
Aπλώς
τον ανθρώπινο πόνο
υπενθυμίζω.
φέρνανε τα παιδιά…