Τα μικρά Β – Δείγμα Γραφής
Α
– Μπήκα στη σιωπή για να μάθω
– Χειροκρότησα μόνο δημιουργούς
– Όταν ζέστανα με αγάπη την ψυχή μου απέκτησαν οι εικόνες προορισμό
– Πόση δύναμη χρειάζεται το γκρέμισμα της αυταπάτης…
– Πώς να βγεις με τόσα σκουπίδια στην εξώπορτα…
– Το πολυτιμότερο στη διαθήκη μου, οι αναμνήσεις
Β
– Η Ποίηση χωράει σε ένα κορμί απόψε
– Δεν είναι ποταπό το αίσθημα ιδιοκτησίας στους ανθρώπους αγαπημένη ΜΟΥ;
– Πάσχιζες να αρέσεις κι έχασες την ψυχή σου
– Γίνε λευκό τελάρο με πινελιές και χρώματα δικά σου
– Φούσκωσε το στήθος κι έκανε θρύψαλα τα κελύφη τους
– Τόσο φως σε τόσο σκούρα μάτια…
Γ
– Τα ιδεολογικά κατασκευάσματα φυλακίζουν τη σκέψη
– Τότε είχαμε συλλογικές αυταπάτες κι οράματα. Τώρα οχυρώνουμε τις φωλιές μας
– Νέοι, υψώσαμε τόσο τις σημαίες μας, που χάθηκαν στο άπειρο
– Φορές, ούτε η οργή δε μπορεί να δώσει κίνηση
– Τα όνειρα ξεχασμένα σε προγονικές αποθήκες
– Μια αφανής βία με μπόλι παγκοσμιότητας
– Νέοι κώδικες ηθικής στα ρολόγια τους κι ο ρολογάς νεκρός από καιρό
Δ
– Ποίηση σκληρή, ανελέητη, αγαπημένη. Πόσες σπονδές χωράνε ακόμα τα ιερά σου;
– Ποίηση. Σκυτάλη που δεν φθάρηκε ποτέ νοτισμένη από χιλιάδες ανθρώπινες ψυχές
– Κι η Ποίηση, το μεγαλύτερο το πιο βαθύ το μέγα έως θανάτου
πάθος
– Κι έπειτα, δεν κρύψαμε το έργο μας σεμνά ολόκληρες δεκαετίες;
– Ευλογία να μπορείς να πετάξεις με ένα μολύβι κι ένα χαρτί
– Εύθραυστα μολύβια μεταγγίζουν το βάρος της καρδιάς σε λευκά χαρτιά