Το διάβαζα και το ξαναδιάβαζα και ήταν τόσος ο συναισθηματικός φόρτος, που η διαρκώς σε επιφυλακή κριτική μου διάθεση, αποκοιμήθηκε ντροπιασμένη και, με άφησε έκθετο στην πικρή περηφάνια μιας ολόκληρης γενιάς, στην απέραντη αμηχανία των ανθρώπων εκείνων που ξόδεψαν απλόχερα την αγκάλη τους και συχνά κατηγορήθηκαν ακόμα και για έπαρση, γιατί δεν φοβήθηκαν να περιφέρονται φλεγόμενοι και διάπυροι να κρατούν την οργή και την αγάπη ως μονάκριβα δώρα που τους δόθηκαν.